Dag 10 + 11: een dominee op de bagagedrager

Dag 10.
Na het ontbijt gaan gaan we even het dorpje Glurns bekijken. Na een ijsje gaan we even naar de speeltuin voor de kinderen. Daarna terug naar de camping. Het weer is vrij goed en we gaan zwemmen in het lokale Freibad. Helemaal gezellig. Met mn nichtjes en neefje van de glijbaan. Tikkertje in het water. Leuk! We eten wat en we sluiten de dag af met een biertje bij de caravan.


Dominee op de bagagedrager. Dag 11. Mals - Trento, 160 km
Ik word vrij vroeg wakker ondanks het feit dat de fam. Abbink mij 's avonds nog een lekker groot luchtbed beschikbaar had gesteld. Ik heb een lichtgewicht luchtbed van 60 x 160, dus.... Ik besluit om van het moment te genieten door na een plaspauze om 07.00 uur weer lekker in de slaapzak te kruipen. Ik wil ook sowieso pas weg als alle kinderen wakker zijn. Na een uitgebreid ontbijt (en alle broodjes voor de lunch) vertrek ik om 10.00 sharp... ik vond het heel gezellig en om dan weer weg te gaan (en vooral alleen) is best lastig. Om 10.05 fiets ik dan de camping af voor de etappe 11. Ik heb me ondertussen gerealiseerd dat ik wel moet opschieten, daarom ga ik nu al. Had ook nog wel een dag willen blijven maar iets in me roept....Ik heb nog zo'n 10 dagen en moet nog ca. 1000 km overbruggen. Het eerste stuk naar Meran is een afdaling van zo'n 30 km. Een fietspad tussen de appelboomgaarden, geflankeerd door links en rechts de machtige alpenreuzen. De Stelvio torend rechtsboven met zn witte toppen hoog boven de Dolimieten uit. Werkelijk prachtig!
Vandaag is een ruikdag. Mn derde zintuig is vandaag sterk aanwezig, op de een of andere manier ruik ik alles. De appelboomgaarden in sud-tirol, de koffie op een terras inSchlanders de houtzagerij in Latsch en de rioollucht als ik duitstalig Italië verlaat. Eerste gedachte: "het blif een kroam hier..." Nou is dat ietwat overdreven, maar je merkt echt de overgang van duitstalig- en oostenrijks georiënteerd sudtirol met het echte italië zoals we dat allemaal kennen van de plaatjes. Bouwstijlen veranderen, kleuren van woningen veranderen. Opvallend. Na Merano richting Bolzano. Ik heb echt de minste delen van de stad gezien, wat een trieste aanblik. De route loopt grotendeels langs de rivier de Etsch of Adige, in het begin leuk, maar na 80 km ken je het landschap wel. Op dit stuk merk ik dat iemand in mijn wiel zit. Ik besteed er niet veel aandacht aan. Ik ben in een vrijgevige bui:-). Ik trap door met een tempo zo rond de 25 km per uur. De wind is stevig tegen op dit stuk. Een vreemd natuurfenomeen. 'S ochtend heb je de wind mee en vanaf een uur of twee draait de wind en heb je'm fors tegen vanuit het Gardameer. Na 10 km gaat de man in mijn wiel op kop fietsen. Prima, beetje uit de wind. Het blijkt een dominee uit Furst die samen met zijn zoon vanuit Prad in een aantal dagen naar Verona wil fietsen. Later sluit nog een jonge italiaan aan op een mountainbike. We besluiten een pact te sluiten tegen de wind. De jonge kerel blijft maar kletsen in zn grappige duits met accent. De zoon van de dominee zit op het tandvlees, maar als we Trento bereiken is bij iedereen wel het beste eraf. Het is ook bloedheet, om gek van te worden. En dan te bedenken dat het alleen maar erger wordt naarmate ik meer naar het zuiden afzak... In Trento gaat ieder zijn weegs. Ik probeer een hotel, een eenpersoonskamer voor de de € 119. Te gek. Na nog een poging kijk ik in mn routeboek en kom uiteindelijke bij een jeugdherberg terecht. Geen eenpersoonskamer meer, dus met een 7 kerels op een kamer. Niet ideaal, maar voor de €17,50 incl. "luxe" ontbijt kan je niet veel zeggen. 'S avonds de stad Trento bezichtigd en wat geflaneerd:-) op het terras. Trento is een mooie stad. Pizza gegeten en een afzakkkertje genomen met een stel uit Limburg die ik inmiddels al 3 keer ben tegengekomen. Daarna mn roommates ontmoet, welterusten....