Dag 17: het dierenrijk en genant 2

Dag 17: Casteldepiano - Cura, 130 km, 1750 hoogtemeters.
Ik heb geleerd van gisteren. Op tijd vertrekken, en dan echt op tijd! 5.30 uur de wekker. Snel mn slaapzak uit, direct de fietskleding aan en mn tent opbreken. Ik probeer het zo stil mogelijk, maar wat kraakt het s'nachts dan. Snel een banaan en een Lion (?) als voorlopig ontbijt. Uiteindelijk om 6.00 op de fiets. Het is aangenaam, maar toch al 24 graden vlgs de temperatuurmeter op mijn gps. Het is direct weer klimmen, vrij korte maar steile klimmetjes. Omdat ik zo vroeg ben zie ik veel dieren. Veel hebben het helaas niet overleefd. Aangereden egels, een kat, een vos en zelfs een dode das. Nou vind ik het niet bij alle dieren even zielig....Er blijft genoeg levends over om van te genieten, maar sommige kunnen me gestolen worden. In de afdaling naar Castelnuovo dell Abate word ik ter nauwernood gemist door een ree. Het scheelde weinig of ik was met 60 km per uur over de kop gegaan. Daar was er ook nog meneer haas die overstak maar niet goed gekeken had of ik er iemand aan kwam. Hij schrok zo dat ie 40 meter met me mee liep en toen midden op straat als een standbeeld bleef staan. Tot zover de afdeling "groot wild". Nu de pestkoppen, daar zijn er voldoende van. Vooral in een klim. Zo zijn er de steekvliegen. Op een korte maar heftige klim van 1,2 km/12% zakt de snelheid terug naar ca. 8 km per uur. Op dat moment komen ze met zn allen tevoorschijn en wordt iedere kans gegrepen om wat bloed van me af te tappen. En dat op het moment dat ik het meest weerloos ben. GVD!! Beste paus, als ik op het Pietersplein sta zal ik één extra 'weesgegroetje' bidden. Dit was overigens wel één van mijn snelste klimmen hahaha. Het wordt al snel weer heel warmx maar besluit nog door te rijden. Als ik vandaag één lange etappe rijd, dan kan ik morgen (maandag) in Rome zijn.
Het zoeken naar één geschikt onderkomen duurde iets langer dan gedacht. Één hotel bestond niet meer, één was er vol. Uiteindelijk kwam ik langs een bed & breakfast. Daar had ik meer geluk. Een mooie ruime kamer met ontbijt voor € 50,-. Ze hadden bovendien een zwembad. Meer dan prima!
Nu het 2e deel van het onderwerp: gênant. Na de fietstocht had ik zin in een biertje. Volgens de italiaanse eigenaar en diens roemeense vrouw kon ik die in de nabijgelegen bar/pizzeria kopen. Ik er heen getogen, hadden ze slechts één biertje koud. Enigzins teleurgesteld terug naar de b&b. Daar een kop café latte gedronken en mn teleurstelling geuit over het bier. De vrouw sprak enigzins engels en na een gesprek in het italiaans met haar man werd besloten dat er bier zou komen voor de noordeuropese fietser. Goed, ik mee in de audi s4. We rijden 50 meter en komen voor de bar tot stilstand. Ik denk wat doen we hier, ik was hier zojuist?, vraag het in het engels, krijg een italiaanse reactie (niets waar ik iets mee kan..) en voor ik er erg in heb staan we binnen in de bar. 20 man binnen, de warmte ontvluchtend. Mijn gastheer spreekt uit het niets de eigenaar aan: hoe hij het in het hoofd haalt geen bier 'fredo' in huis te hebben. Op dat zelfde moment krijgt één medewerker onder uit de zak aangezien hij vergeten is de bier bij te vullen. De eigenaar zegt tegen mn gastheer si, si, ik heb koud bier voor meneer, maar van de tap. Mn gastheer kijkt me genoegzaam aan, geeft me één high five (waarbij ik niet weet hoe laag ik hand moet houden) en loopt de bar uit. Met schaamrood op de kaken blijf ik achter en drink mn biertje. Het was overigens ook het enige restaurant in de buurt, stel je voor hoe relaxt het eten van mijn pizza was.....not!